Eerste week :)

Heej.

Ok laten we proberen om zoveel mogelijk op te schrijven, ´t zal niet lukken om alles wat ik meemaak neer te schrijven, maar ik ga zo goed mogelijk proberen :)

Aankomstkamp 21-23 Augustus
Ik heb dus samen met 6 andere Vlamingen de vlucht met Brussels Airlines genomen naar Oslo, we waren daar zelfs vroeger dan gezegd was, maar niemand vond dat echt erg. Eenmaal aangekomen werden we opgewacht door Sven, jongen die iets van een 3 jaar geleden met FS naar Noorwegen is geweest en die eigenlijk zo goed als meteen is teruggekeerd naar Noorwegen om hier in Tromsø te studeren; hij vond het leven hier beter enzo. Dus dat ter zijde. Moesten we tot 1 uur wzchten voor we de bus naar het aankomstkamp konden nemen. Om die tijd te vullen hebben we dus maar Jungle Speed gespeeld, oooh en niemand daar kent dat spel, die allemaal raar kijken, tje het waren de Belgen weer.. Dan bus op naar het militaire kamp dat iets buiten het echte stadsgedeelte van Oslo gelegen is. Een beetje neergelegen op ons bed, de 4 Belgische meisjes sliepen samen met een Nederlandse en een Zwitserse. In het totaal zijn er nu 148 AFS´ers in Noorwegen. om 4 uur kregen we avondeten, lekkere harde pannekoeken en een bord dikke tomatensoep die meer op saus leek, maarja we waren wel blij. Beetje rondgelopen in verboden gebieden, dat we daar niet mochten komen hoorden we later pas :) `s Avonds moest elk land iets kort voorbereiden om hun land voor te stellen (dit werd de volgende avond verdergezet), wij hebben de Plopdans gedaan, jaja ze hebben wel gelachen.. De 22ste hebben we een hele dag informatie gekregen over wat ze in Noorwegen wel doen, zoals na LO douchen alle meisjes samen, en ook over wat ze niet doen, zoals hun neus snuiten in het openbaar wat dus als gevolg heeft dat je naar het toilet moet ofzo als je dat wil doen en dat je iedereen zijn neus ganse dagen hoort optrekken. Die dag was best vermoeiend, ook omdat we eigenlijk gewoon naar ons gastgezin wouden vertrekken. Zondag hebben we nog wat Noorse les gekregen, maar veel moet je je daar niet bij voorstellen. Ooh en we hebben het liedje 'Hoofd, schouder, knie en teen, knie en teen...' geleerd in het Noors, was wel fijn. Die ochtend kregen we ook te horen om welk uur we naar ons gatgezin gingen gaan. Ik moest samen met 5 andere (2 van Thailand, 1 van Hong Kong, 1 van Chili en 1 van Duitsland) het vliegtuig naar Bardufoss nemen, die vlucht heeft 15 minuten langer geduurd dan de vlucht van Brussel naar Oslo. Die vlucht was als ik mij goed herinner rond 17 uur. Oh en ook we hebben presidenten op de Thaise manier gespeeld en vlak voor we incheckten kwam er zo ineens iemand naar mij gestapt, bleek dat mijn pappa zijn zus te zijn. Olé.

Aankomst in Bardufoss
Dus toen we van het vliegtuig stapte (oooh dit vliegtuig was groter dan het vliegtuig van Brussel naar Oslo, toen waren er iets van een 15 rijen met per rij 5 plaatsen (toen zat ik gans vanachter, vond ik wel wijs bij het opstijgen), en nu waren er iets van 30 rijen met elk 6 plaatsen, hm ja) met behulp van zo een trapje dat ze voor de deur schuiven moesten we wat in de regen stappen naar de ingang en oooh fantastisch dat moment van ontmoeting. Hm. Dat is echt iets raar, zo wetend dat ik hier bij deze familie een gans jaar ga verblijven, echt rare gedachte, maar wel een zeer fijne.

1e Avond
Goh dat was echt iets apart, ze spreken met mij wel wat Engels, maar ja Ane kan dat nog niet en zij spreekt dan Noors. Tja ik zal het binnekort wel beginnen begrijpen. We hebben wat gegeten en daarna heb ik het o-zo-dikke plakboek getoond, kwestie van iets over mijn gezin enzo te zeggen. Ze hebben zo ook al verschillende keren gevraagd van ‘Wij doen dat hier zo, zijn jullie dat daar ook zo gewoon?’ ’t Is wel grappig.

2e dag: Maandag
Om 11 uur naar school geweest om mijn vakken enzo te kiezen. Het eerste wat die man zei toen de 4 AFS’ers (ja er zitten dus 4 mensen van AFS op mijn school, 2 meisjes van Thailand, 1 iemand van Duitsland en ik) binnenkwamen: ‘We have a little problem with the girl from Belgia’ Lalala en wat doet Katrien dan op die momenten gewoon blijven lachen. Het zit dus zo dat ik normaal gezien in het 3e jaar zou moeten zitten (later zal ik wel eens meer uitleg over het onderwijs geven, later als ik het zo zelf snap :) ), maar dat er in dat jaar momenteel 64 personen zitten terwijl er maar 60 in zouden mogen zitten. Maar die vriendelijk meneer Hans (leerkrachten enzo worden allemaal met de voornaam aangesproken) gaat er toch voor proberen zorgen dat ik naar het 3e kan, en dus de Noorse versie van 100dagen kan vieren. Ik heb toen een lijst meegekregen met de vakken die ik kan kiezen, en dat moest ik de volgende dag om 11 uur gaan zeggen, zodat ik er ’s avonds nog is over kon nadenken. ’s Middags zijn we met AFS’ers en 1 van de ouders iets gaan eten in het winkelcentrum van Finnsnes. Mijn pappa werkt niet omwille van reuma en het was voor hem dus geen probleem om mee naar school te gaan. We hebben ook gordijnen gekocht voor in mijn kamer (momenteel behelp ik mij met een doek, lakentje ervoor te hangen), maar toen we thuiskwamen en we de gordijnen uit de verpakking deden, bleken er zo hele lichte stukken in te zitten (nja ik kan het niet zo goed uitleggen, maar het licht kwam er alleszins door) waardoor we die dus terug moeten gaan wisselen. ’s Avonds (allehja na het avondeten, na 4 uur dus) zijn we blåbær gaan plukken in het bos, daar hebben we dan een soort confituur van gemaakt die we die avond (Noren hebben de gewoonte om rond 8 à 9 uur nog iets te eten) op de wafels hebben gedaan. Mijn familie neemt ook zo deel aan een oriëntatietocht of hoe ik het ook kan noemen, ze krijgen zo een soort kaarten waarop cirkeltjes staan die we dan in het bos moeten zoeken en dan moeten we een soort stempel zetten op een blad als bewijs dat we daar echt geweest zijn. Hoe meer stempels, hoe beter.

3e dag: Dinsdag
Om 11 uur op school om mijn gekozen vakken door te geven. Ik heb gekozen:
Duits
Wiskunde
Biologie
Engels
Iets met media en informatica (tja daar was er nog plaats)
Noors
Geschiedenis
LO
En dan heb ik ook nog een uurtje waarbij ik mijn klastitularis spreek enzo, maar wat dat is weet ik niet juist.
Ik heb altijd blokken van 2 uur. 1 uur is 45 minuten met tussen elke les 10 minuten pauze waarbij we gewoon in de klas kunnen blijven zitten of gewoon wat rondlopen of iets eten. Ook is het hier zeer gewoon om de gsm op de bank te leggen, en ook heeft iedereen hier een laptop, gekregen van school. Ook ik zal er normaalgezien 1 krijgen, maar wanneer dat weet ik nog niet. Ik heb dinsdag 2 uur Historie gehad, waarbij het eerder zo een introductieles was die ik niet echt begrepen heb. En dan daarna 2 uur Mattematik waarbij ik niet snaptie wat de leerkracht uitlegde, tot ik in mijn boek keek waar zo wat formules stonden en die ik dan heb toegepast op de oefeningen. Ik was zelfs voor alle anderen klaar met de oefeningen, hm ja, het was dan ook niet zo moeilijk dacht ik. We hebben hotdogs gemaakt als avondeten, de worsten hebben we gegrillt aan de kust op wat houtvuur. ’s Avonds ben ik naar het koor geweest samen met Pauline, ’t was echt nog tof. Dus als Katrien terugkomt, kan ze zingen :) Het waren gelukkig wel liedjes in het Engels. De begeleidster is trouwens de tante die ik in de luchthaven in Oslo heb ontmoet. Ook de andere AFS’ers waren er.

4e dag: Woensdag (vandaag dus)
Vandaag was er een wandeltocht met de school georganiseerd voor de ganse school. Dit betekent de 3 jaren, zoiets van een 200 leerlingen als ik goed verstaan heb. Het was vermoeiend ja. Ik mag de broek die typisch is voor mee te wandelen van mijn mamma gebruiken omdat die voor haar te lang is, en gisteren zijn we voor we naar het koor gingen nog naar het winkelcentrum geweest om wandelschoenen te kopen met veel groeven in enzo want dat had ik niet meegepakt in de schrale 20kg die ik maar mee mocht nemen. Om 9 uur op school om dan uiteindelijk om kwart voor 10 te vertrekken. Ook is het zo dat de meesten als ze mijn naam schrijven Katrin schrijven en als ze hem luidop moeten aflezen ofzo ze Katriejen zeggen, rare maar vriendelijk Noren. Mijn achternaam zorgt voor niet al te veel problemen, ze kunnen hem ongeveer nazeggen :) Deze wandeling was iets gemakkelijker om vrienden te maken, maar vrienden zal ik wel maken eenmaal ik wat meer Noors babbel, want als ik nu mee wil spreken, moeten ze altijd vertalen naar het Engels en ik snap wel dat dat voor hen ook niet tof is. Al is het verstaan van Noors soms nog redelijk gemakkelijk, maar het spreken daarentegen, Noren hebben per streek een dialect, dus niemand in Noorwegen spreekt het mooie algemene Noors, waardoor het geschreven Noors totaal anders is dan wat er geschreven wordt, tja. Anderhalf uur hebben we naar boven gewandeld (voor de Alkuone-mensen, denk aan die ene wandeling in Loch Lomond, maar dat dan door de bossen) om dan eenmal boven aangekomen worsten te grillen en het lunchpakket op te eten. Na een uurtje ofzo zijn we naar beneden gewandeld, wat dus maar 40 minuten in beslag heeft genomen.. Wat ik straks ga doen, weet ik nog niet.

‘k Hoop dat het wat duidelijk is :)
Bedankt voor het lezen, en tot de volgende!
X. Katrien.