De voorbije 2 weken :)

Heej heej.

Ok laten we bij het begin beginnen. (Sorry voor de lengte, ik schrijf nogal graag en wil zoveel mogelijk herinneringen eraan overhouden)

Dus eerst een korte aanvulling van de vorige keer :) Dus op school hebben we twee geleden een soort verplichte piknik op school gehad. En dat kwam doordat de derderjaars de eerstejaars verplicht hadden de tafels af te ruimen en ze dat niet gedaan hadden. Waardoor de derdes dus de stoelen hadden weggepakt enzo. En ja zo kwam het dus dat we je iedereen op een verschillende plaats zag eten :) Was eigenlijk best wel grappig als ik dat nu zo bekijk.

Ook nog even een kleine aanvulling over de kerk en de mis daar: vergeet de traditionele misboekjes! Echt serieus, de mis wordt hier gehouden aan de hand van powerpointpresentaties. Ik hoef er zeker niet bij te zeggen dat dat best wel raar was die eerste keer. Maarja. Het went snel :)

Ik denk dat dat alles was wat ik was vergeten.

Dan gaan we nu over naar waar ik gebleven was. Zoals jullie reeds konden lezen ben ik dus twee weken geleden gaan kanovaren. Wel ik heb dus geen spierpijn gehad de dagen erna. Wonder bij wonder, maar ik vond het best wel fijn ja. Zondag gewoon naar de mis. Maar het was een verkorte versie en daarna hadden we ‘lunsj’ beneden in 1 van de vele zalen van de kerk. Het was wel fijn. Normaal gezien ging Joachim ’s avonds komen om aan geschiedenis en media te werken, maar dat is uiteindelijk niet door gegaan. Hij is dan nadat de school gedaan was op maandag met mij mee naar huis gestapt. En hij heeft wel meerdere keren gevraagd waarom ik niet gewoon de bus nam. Tja. AFS betaalt je vervoer naar school niet als je dichter dan 5 km naar school loopt. Maar ik ben eigenlijk wel blij dat ik te voet ga, heb ik toch nog iets van beweging.

De laatste twee weken is het hier al typisch Belgisch weer geweest: regen regen en nog eens regen. Mijn pappa en mijn mamma zijn wel al een paar keer zo vriendelijk geweest om mij naar school te voeren zodat ik droog op school toekwam.

Dinsdag was het een uur lang dat we naar het koor moesten omdat er gedurende het weekend meerdere optredens waren, maar daar straks meer over. Elke week moet iemand anders een soort van ‘kake’ of zoiets klaarmaken. Deze week was het aan Pauline, ze had zo blubberpudding klaargemaakt en ik vond het eerlijk gezegd niet zo fantastisch lekker. Maar als je er genoeg vanillesaus over heen kapte dan was het wel eetbaar ja :) Oh en ik had dinsdag een test voor ‘biologi’, en de AFSers (er zit ook nog een Thai meisje in mijn klas voor bio) mochten hun laptop, hun boeken en elkaar gebruiken om de toets te maken. Eigenlijk ging het best wel nog vlot. De leerstof is niet zo extreem moeilijk moest ik echt alles begrijpen wat er in dat boek staat.

Woensdag is er niet echt iets bijzonders gebeurd, of toch niet dat ik mij herinner.

Donderdag. Lalala. Eigenlijk was dit wel nog een drukke dag. Ik ben dus voor de zoveelste keer dit jaar bij Hans geweest. Hans is diegene die hier op school de uurroosters regelt enzo en welke keuzevakken je kiest. Dus heel wat veranderingen. Er is in het derde een jongen die waarschijnlijk van stad gaat verhuizen en dan kan ik zijn plaats in het derde innemen, maar die jongen is dus nog altijd niet verhuisd... Maar waarschijnlijk zal hij dat wel doen. Dus Hans stelde voor op al vakken in het 3e te nemen zodat ik ook aan de Russetide kan deelnemen (dat is een 17daagse 100dagen om het eenvoudig te omschrijven). Olé. Feestje. Maar toen is er eigenlijk nog niett veel gezegd over de hoe en de wat.

Donderdag had ik trouwens ook de laatste twee uur LO, pff. Jongens toch. In het bos in de regen lopen, er zijn wel andere dingen die ik liever doe dan dat. Nat dat ik was! Oh en een mesisje van mijn klas die in dezelfde straat als mij woont, en van wie haar mama haar kwam halen heeft mij bij mij thuis afgezet, dankbaar tot in het oneindige. Tusen tusen takk. Na een verfrissende douche reden mijn mamma de ussen en ik naar de Finnsnes Bootstop of hoe ik dat ook moet noemen. En we dachten dus dat ik daar ging meegenomen worden om naar het AFSkamp te gaan. Wel bleek dat we dat papier verkeerd hadden ingevuld en dat ik verondersteld werd daar zelf te geraken. Maar AFS zou AFS niet zijn zonder oplossing. Dus ze hadden in de auto’s die de mensen meenamen die per boot en per vliegtuig waren gekomen gerekend op 3 personen naast de bestuurder, dus ben ik bij mijn contactfamilie in de auto gedropt, want zij had zich opgegeven als vrijwilligster om te AFSers te voeren. Mijn mamma heeft dus niet moeten rijden. Het AFSkamp was in Finnsnes, maar 20 min rijden meer naar het binnenland, maar wel nog langs de zee, dus ik snap eigenlijk nog altijd niet goed waar we gezeten hebben xD Maar dat kan misschien ook wel aan mij liggen. Maar dus ja, eenmaal daar aangekomen, bleken we de eerst gearriveerde te zijn. ’t Was echt wel tof om alle andere zien toe te komen :) Donderdagavond hebben we eigenlijk niet veel meer gedaan, de leiders hebben eten klaargemaakt, soep met andere woorden maar wel lekkere. En de studenten hebben veel gepraat :) Over echt vanalles en nog wat. Vrijdag moesten we net zoals op de andere dagen opstaan om half acht om dan eignelijk om half 9 aan het ontbijt te zitten, maar omdat een uur tijd teveel tijd bleek, zaten we dus na een half uur al aan het ontbijt, want iedereen had honger. Ik ga nu even heel algemeen zijn over het weekend: we hebben veel gepraat over verwachtingen koesteren, over hoe problemen oplossen, waarom het belangrijk is om veel te praten met je familie, hoe je jezelf ziet voor Noorwegen, in Noorwegen en na Noorwegen (en we moesten daar elke keer iets bij tekenen, wel ik met mijn o zo grote tekentalent had daar wel wat problemen mee), over het dagelijkse familieleven, over welke problemen we al gehad hebben, over wat we allemaal nog willen doen, ... En nog meer van dat psychologische. Soms was het niet zo interessant, maar al bij al viel het heel goed mee. Voor deze opdrachten werden we in 3 groepen verdeeld, ik zat in groep 3, samen met 8 anderen. Het was ook zo dat voor het eten klaar te maken er een beurtrol was. Maar wat iedereen wel opgevallen is, is dat de meisjes veel meer hielpen dan de jongens, maar ja. De leiders die mijn groep gedurende de opdrachten geleid hebben, waren Felipe, Braziliaanse jongen die iets van 3 jaar geleden naar Noorwegen is gekomen met AFS en die terug gekomen is om hier te komen studeren, en Patchara, een Thaise Noorse die met AFS naar Zwitserland is geweest. Het was wel aangenaam met hen :) Tussen de activiteiten hadden ze eigenlijk nog redelijk veel vrije tijd, die werd opgevuld door het spelen van Spoons (1 of ander kaartspelletje waarbij dat ge op zoek gaat naar ne lepel, echt te grappig want ge gaat daar dus echt in op), en zoveel meer. Er was altijd wel iets te doen al was het maar op die veel te dunne slaapmatjes liggen die dus echt wel hard waren om op te slapen want de ondergrond was steen. En ja ik heb daar geslapen :) ’s Avonds was er niet echt iets gepland, maar hebben we gewoon wat spelletjes gespeeld met de groep. Zaterdag, ongeveer hetzelfde programma als vrijdag, behalve dan dat Sven (1 van de leiders) de meisjes van Finnsnes rond 3 uur kwam zeggen: “Jullie gaan vanavond naar het concert van het koor” Wel weetje het eerste gedacht van ons was echt van, nee, dat meen je niet. Maar toen we ’s avonds aan het optreden waren, waardoor we wel taco gemist hebben ö, waren we wel blij dat we gegaan zijn. Het was daar een gezellige bedoening met veel kake :) En alles voor kake :) De andere AFSers zijn trouwens naar het concert komen kijken, en ze vonden het AWESOME (jaja dat was 1 van de veel gebruikte woordjes op het kamp) Dat zorgde er wel voor dat we dus de rest van het weekend die liedjes nog gezongen hebben omdat ze nogal in het hoofd blijven hangen. Tegen zondagnamiddag konden er een paar mensen trouwens al enkele liedjes meezingen, meeneuriën konden ze allemaal. Zie eens wat voor een invloed wij hebben xD Zondag weer vrolijk opgestaan. Vrolijk meegedaan met de activiteiten, nu werden er zo fictieve culturen voorgesteld en moest je een cultuur kiezen om in te leven voor altijd, echt te grappig, Theo (van Duitsland) maar blijven volhouden dat deftig voedsel niet bij landen paste waar er een groot watertekort heerst, of waar er kinderarbeid en kindersoldaten zijn de traditionele klederdracht geen kostuum kon zijn. Echt hilarische momenten. Dan zondagnammidag om 2 uur vertrokken er al 2 meisjes (1 van Duitsland en 1 van Nederland die dus al vlot Noors kon spreken ö En ze zei zo van ahja maar voor mij is dat niet moeilijk want Noors ligt zo dicht bij Nederlands, en ik stond daar, ja maar ik spreek dat wel nog niet eh, maar toen we wat verder vroegen, toen kwam de aap uit de mouw (lang leve die uitdrukkingen!) ze sprak het wel (oh en ik hoorde haar Nederlandse accent er door^^) maar ze verstonden haar niet zo goed en ze verstond niet wat er in de klas gezegd werd, stelde mij toch al wat meer gerust ja). De anderen vertrokken rond 5 uur. In de tussentijd hebben we het daar wat opgeruimd en vooral veel neergelegen en lui geweest. Afscheid nemen is toch maar iets raars, want je weet wel dat je elkaar terug ziet, als is dat wel maar in februari, maar toch. Het blijft raar en vooral een ambetant gevoel. Je hebt voor een paar dagen heel dicht bij elkaar gewoont, en dat is ineens weer voorbij. Nja naar huis gaan. Aangezien ik niet wist of mijn ouders mij kwamen halen, zat ik wel met een probleem. Gelukkig is er Britt-Eva, de mama van Bring thais meisje in Finnses, die alles weet :) En zij heeft mij naar huis gevoerd. Oh ja, Katrien heeft een noorse sim kaart, maar heeft daar nog altijd geen geld opgezet xD +4798870912 En mijn gsm was dus leeg tijdens kamp en uitgevallen en ja. Katrien was de pincode vergeten te veranderen en kon haar ouders niet bereiken (ik bel gratis naar ouders hier) om te regelen voor het naar huis gaan xD Best wel grappig als ik daar op terugkijk. En ik heb het gevoel dat ik wartaal aan het spreken ben. Maar ik ben dus uiteindelijk wel thuisgeraakt, ben ik toch wel niet mijn slaapzak in die wagen vergeten, gelukkig was het iemand van Finnsnes, dus die krijg ik snel terug :) Pf en eenmaal thuis aangekomen moest ik dus nog mijn powerpoint presentatie maken van Engelsk over Japan. Moe dat ik was en het ging niet vooruit.
Maandag. Olé. Katrien is dus nogmaals naar Hans geweest. Nu had hij de vraag of ik media kon laten vallen omdat er iemand echt dat keuzevak nodig had. Wel ik had daar nu eens geen enkel probleem mee. Dus media laten vallen. En dan ook nog dat ik van klas veranderd ben. Ik zat in 12stD, en dan in 12stA, en dan nu uiteindelijk in 12stB. (ah en voor de nieuwsgierigen, ik zat in 12stA voor welgeteld 3 dagen ofzo, van donderdag tot maandag dus, maar eigenlijk doet dat niets ter zake) en ook tadadadaaa dat ik voor matematikk en engelsk naar het derde mocht. Maar dat ik daarvoor dus wel biologi in het 2e moet laten vallen, maar daar had ik niet zoveel moeite mee, aangezien varens nu niet bepaald zooo interessant zijn en we daar toch wel al 4 weken over aan het praten waren. Dus ik even aan het tellen, 2 vakken weg, en 2 vakken ingeruild, is toch wel wat te weinig school. Dus vanaf heden heb ik er ook kjemi bij :) Al was dat wel even moeilijk, want er was een stoel dan te weinig in de klas en oooh ramp o ramp. Mijn logische brein vertelde mij: zet er stoel en tafel bij. Wel de Noore die dat geeft had daar wel wat moeilijkheden mee. Maar het is me dus wel gelukt om die les bij te mogen wonen :) Voor de rest is er maandag niet veel gebeurd. Aah en ik ben vroeg in mijn bed gekropen want mijn ogen vielen al toe om 8 uur xD Lang leve die vermoeiende AFSkampen. Maar tof dat ze zijn!

Dinsdag. Katrien was dus wat vergeten dat ze van klas veranderd was en was dus haar turngerief vergeten. Oh ja, vergeet turnuniformen. Je doet gewoon aan waar je je comfortabel in voelt. Het was ook geen koor, omdat we dit weekend hadden opgetreden. Oh nu ik even nadenk, mijn nieuwe lessenrooster van ik voor sommige vakken in het derde geldt pas vanaf vandaag, want ik heb mijn laatste uren wiskunde in het tweede achter de rug. Nu begon het wel wat te gemakkelijk te worden, na al die combinatoriek.

Woendag. Jajaja. Katrien gaat naar het derde voor 2 van haar keuzevakken :) En die heb ik bij toeval allebei op woensdag. Moet ik je erbij vertellen dat ik best wel zenuwachtig was? Ik ben trouwens ook teweten gekomen dat er bij ons op school een Haitiprosjekt is. En dat dat dus volgende week woensdag plaatsvindt. En dat we dan op eigen houtje een werkje moeten vinden voor 1 dag, we dan geld moeten verdienen (minstens 300 NOK, gedeeld door 8 voor euro) en dat dan aan de school afgeven en zij verzamelen dat dan en geven dat aan verschillende goede projecten in Haiti. Voor zover ik van de powerpoint presentatie heb begrepen gaan er elk jaar 2 mensen naar daar om met dat geld iets goeds te doen, maar dat ben ik dus niet zeker. De meeste mensen geven gewoon dat geld en zorgen ervoor dat ze woensdag niets te doen hebben en zich dus kunnen amuseren. Er zijn ook mensen die daadwerkelijk gaan werken en er zijn er ook die huishoudelijk werk doen bij hun familie en die daar dan voor betaald worden. Engelsk viel heel goed mee, omdat daar ook Martine in zit, dat is een AFSer die vorig jaar naar Venezuela is geweest. Wiskunde was wat anders, ik kwam die klas binnen, die keken mij allemaal aan alsof ik van Mars kwam. Nja ik zet mij gewoon neer, als de leerkracht binnenkomt (dezelfde trouwens als van kjemi) en ze zegt dat ik dus AFS-student ben en door enkele problemen niet volledig in het 3e kan zitten hoorde ik zo de zuchten door de klas gaan, zo van aaah daarom zit die hier xD Jaja. Katrien is AFSer en is er fier op :) Oooh en ik mag deelnemen aan de Russ :) Dat zijn zo de soort van 100dagen hier van 1 tot 17 mei. Word keileuk!

Donderdag. Doordat ik mijn lessenrooster volledig om hoop heb gegooid door van klassen te verwisselen komt mijn lessenrooster wel duizend keer beter uit, want... ik ben dus donderdag de eerste vier uur thuis :) Gaf mij de tijd om uit te slapen, wat best wel nodig was. Ik kom donderdagmiddag op school, Joachim ‘knuffelt’ mij, en het eerste wat die zegt: “Oh gij ruikt niet naar azijn” Ok ik stond daar met mijn mond vol tanden. Bleek dat het Terrortag was. Dat is dus 1 dag van het jaar mogen de Russ de anderen terroriseren. En dat hadden ze dus die ochtend gedaan, terwijl ik nog in mijn bed lag :) En zo moest iedereen zijn handen in azijn steken en moesten de meisjes hun make-up afdoen (die er trouwens meteen weer opgedaan is, want toen ik op school kwam ben ik geen enkel make-uploos meisje tegengekomen behalve de Thaise AFSers) en kregen ze alcoholstift op hun gezicht. Voor de Russ moet je zo een speciale broek enzo bestellen en dat ging ik samen met Martine doen, omdat als je het voor 25 september bestelde het echt veel goedkoper was, wat eigenlijk nog altijd duur genoeg is ze. Dus ik neem de bus (voor de eerste keer in Noorwegen) naar Finnsnes City, om daar te wachten op Martine. Ik wacht zo een half uur, niemand te zien. Ik ontgoocheld en bel naar pappa of die me kon komen halen. Rond een uur of zeven ineens op msn Martine, er was dus een misverstand, zij dacht dat ik naar haar apartement (ja ze woont alleen omdat haar ouders op het eiland Senja wonen maar aan de andere kant, dus niet te kant die we vanuit Finnses kunnen zien en het is een uur rijden naar daar) ging komen (godweet hoe ze daarop gekomen is, want ik weet haar niet wonen maarja) en ik dacht dat ze me ging oppikken aan het busstation. Wel ik ben dus die avond nog naar haar gegaan en heb die kleren veel goedkoper besteld :) Applausje voor mezelf en hiephiephoeraa.

Vrijdag. Hm. Katrien is braaf naar school geweest. 5 uur matematikk. De mensen van biologi (op dat moment had ik dus wel spijt dat ik biologi laten vallen heb) waren naar Tromsø (maar ik heb ondertussen al gehoord dat het niet vet was, dus ik blij dat ik biologi wel had laten vallen) en bleek dus dat eigenlijk gans mijn matematikk-klas biologi had, behalve 1 jongen. Dus ik heb in die 5 uur ingehaald wat ze in de vorige 5 weken hebben gezien... Ik voel mij goed :) En weetje ik dacht nooit dat ik het ging zeggen, maar ik mis De Zitter zijn manier van lesgeven wel ze, die was tenminste efficiënt, hier maken we met goed geluk 5 oefeningen op 80 minuten en dan is het al veel. Oh en ik begrijp de Duitse leerkracht niet xD Maar de Duitse AFSer begrijpt hem ook niet, vanwege zijn dialect. Oh en ik heb patatten geraapt (nja ik weet niet goed hoe te omschrijven xD) bij de farfar en de farmor en ik vond het best wel nog leuk. Al denk ik wel dat het leuker zou geweest zijn moest ik daadwerkelijk iets verstaan hebben van wat ze daar op het veldje zeiden (jaja gans de familie was daarvoor op komen dagen) maar dat zal nog wel komen. Daarna hebben we een soort soep bij de grootouders gegeten, ik vond ze niet fantastisch, maar ze was te eten. Oh en elke oma is dezelfde, verwennen, verwennen en verwennen. Moest ik daar wonen was er nu al 7 kilogram bij. ’s Avonds was ik te moe om naar de scouts te gaan en ben dan ook wat vroeger in mijn bed gekropen.

Zaterdag, vandaag met andere woorden. Ik vroeg opgestaan, want... De andere AFSers en ik waren opgetrommeld voor een babysitdag xD Ok er was in de kerk zo een vergadering voor vreemdelingen die van 10 tot 16 uur ging duren. En die vreemdelingen hebben natuurlijk ook kindjes en die kunnen ze geen ganse dag alleen laten. Dus. Daar hebben wij op gebabysit met ons vieren plus nog enkele ouderen. Het waren het er in het totaal 20, 20 hyperactieve kinderen die beter Noors konden dan ons. Gaf soms wel wat problemen, maar wij lossen alles op eh. Wel en voor dit babysitgedoe krijgen we een gift bon en die gaat mijn mamma overkopen en dat geld geef ik aan het Haitiprosjekt :) Slim gezien van mij, want zo ben ik woensdag thuis. En heb ik een dag langer herfstvakantie. Want ja wij hebben vakantie donderdag en vrijdag :) Toen ik dus thuiskwam van dat, was het hier even paniek. OOOH de zus en broer van farmor komen bij ons langs en er moet nog gestofzuigd worden. Ik heb dus de beneden gestofzuigd. En de trap gewassen. Ane is trouwens nu op een kerkkamp ofzoiets, ik weet het niet goed, ze is weg. Dus veel kake gegeten. Kake van de farmor. Beste kake die er is. Iedereen die ik nu ontmoet is wel al in België geweest, dus ook de zus van farmor. En die over België spreken, over zo de typische toeristenplekjes, gelukkig dat ik die weet xD Ik zou hier anders in afronten vallen. Juist taco gegeten, nadat het bezoek weg was. En weer veel te veel op mijn blog aan het schrijven. Respect voor degenen die hier zitten, nu is het niet lang meer. Het einde is in zicht.

Enkele algemene opmerkingen:

De leerkracht is zelf aan het kauwgommen tijdens de les. De school is hypermodern en eigenlijk echt wel keiproper. Zo is het dat voor de meeste grotere deuren (dus geen klaslokalen) er aan de muren zo knoppen hangen waarop je kan duwen om de deur te openen. Het zijn hier met andere woorden maar luie mensen ja. Want zo de eerste keren dan deed ik die deuren gewoon open en die mij allemaal raar aankijken van: Alleh wat doet gij nu! Tja ik ben die rare uitwisselingsstudent uit België.

Er rijdt hier zo een rood minibusje zoals dat van Jos rond :) Keigrappig toen ik dat voor de eerste keer zag ik beginnen lachen, gelukkig dat niemand dat toen gezien heeft want anders hadden ze mij waarschijnlijk meer uitleg gevraagd enja. Niemand die het zou begrijpen.

Het is hier in mijn gezin de traditie om als je ergens naar toe gaat, zoals bijvoorbeeld mijn mamma naar Wenen, om dan kadootjes voor de rest van de familie mee te brengen. Ik ben dus een zak, iets kunstzinnigs wat niet uit te leggen valt maar waar ik wel heel blij mee ben, en rekkertjes rijker :)

Veel liefs,
Katrien